SABRIN SONU SELÂMET

İmâm Suyûtî (r.h.) şöyle anlattı:

“Yûsuf bin Zenâtî, Resûlullâh Efendimiz Hazretleri’nin hânedânından bir hanımdan nakletti:

“Ben Medîne’de kalıyordum. Hizmetlilerden bazıları bana eziyet ediyorlardı. Ben Peygamber Efendimiz’den yardım istedim.

Mübârek ravzasından, “Senin benden alacağın örnek yok mudur? Benim sabrettiğim gibi sabret.” buyurdu.

Benim içimdeki sıkıntı kayboldu, gözüm hizmetlilerin yaptıklarını görmez oldu. Bana eziyet eden üç hizmetli de sonra öldüler.