02 SUBAT 2010 SALI
Şeyh Edebâli, talebesi ve Osmanlı Devleti'nin kurucusu olan Osman Gazi'ye vasiyetinin bir kısmı şöyledir:
Ey oğul, artık beysin! Bundan sonra öfke bize, uysallık sana. Güceniklik bize, gönül almak sana. Suçlamak bize, katlanmak sana. Acizlik bize, hoş görmek sana. Anlaşmazlıklar bize, adalet sana. Haksızlık bize, bağışlamak sana yakışır...
Ey oğul, sabretmesini bil. Vaktinden önce çiçek açmaz. Şunu da unutma; insanı yaşat ki, devlet yaşasın.
Ey oğul, işin ağır, işin çetin, gücün kula bağlı. Allah, yardımcın olsun... Güçlüsün, kuvvetlisin, akıllısın, kelâmlısın! Ama bunları nerede nasıl kullanacağını bilmezsen, sabah rüzgârında savrulur gidersin. Öfken ve nefsin bir olup aklını yener. Daima sabırlı, sebatlı ve iradene sahip olasın! Dünya, senin gözlerinin gördüğü gibi değildir. Bütün bilinmeyenler, fethedilmeyenler, görünmeyenler, ancak sen faziletli ve ahlaklı olursan, gün ışığına çıkacaktır.
Ey oğul! Ananı, atanı say! Bereket büyüklerle beraberdir. İnancını kaybedersen, yeşilken çöllere dönersin. Açık sözlü ol! Her sözü üstüne alma! Gördüğünü görme! Bildiğini bilme! Sevildiğin yere sık gidip gelme!
Ey oğul! Üç kişiye acı: Cahil arasındaki âlime, zenginken fakir düşene, hatırlı iken itibarını kaybedene. Ey oğul! Unutma ki, yüksekte yer tutanlar, aşağıdakiler kadar emniyette değildir. Haklıysan mücadeleden korkma!
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder