07 ŞUBAT 2011 PAZARTESİ - 4 REBÎ'UL-EVVEL 1432
• Dünya demek; kalbi Allahü Teâlâ'dan gâfil eden, O'nu unutturan, kalbe Allah'tan başkalarını getiren, şeyler demektir.
• Kadın, çocuk, mal, rütbe, mevki düşüncesi, Allahü Teâlâ'yı unutturacak kadar ileriye giderse, dünya olur.
• Dünya muhabbeti günahların başıdır. Dünyayı sevmekten kurtulmak, ibâdetlerin başıdır.
• Dine uymakla zînetlenen kimse, dünya zararından kurtulmuş olur ve ahireti kazanır. Kur'ân-ı Kerîm'de zem edilen, yani kötü denilen dünya, haramlar ve mekrûhlardır. Mal kötülenmemiştir.
• Dünyayı terk etmek demek, ona düşkün olmamak, kıymet vermemektir. Ona düşkün olmamak da, varlığı ile yokluğu eşit olmaktır.
• Dünyayı ele geçirmek için, ahireti vermek ve insanlara yaranmak için, Allahü Teâlâ'yı bırakmak ahmaklıktır. Dünyaya düşkün olanlarla arkadaşlık etmek, öldürücü zehirdir.
• Dünyaya gönül kaptırmayan, mal, mevki, şöhret kazanmak, başa geçmek sevdasında olmayan din âlimleri, ahiret adamlarıdır.
(Müjdeci Mektublar'dan)
Kaynak: Türkiye Takvimi / 24 ARALIK 2010 CUMA - 18 MUHARREM 1432
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder