08 ŞUBAT 2011 SALI - 5 REBÎ'UL-EVVEL 1432
Ebû Hüreyre (r.a.) şöyle anlattı: Annemi İslâm'a dâvet ediyordum ama o bir türlü bunu kabul etmiyordu. Birgün yine onu dâvet edince Resûlullah (s.a.v.) hakkında hoşuma gitmeyen şeyler söyledi. Ağlayarak Resûlullahın huzuruna vardım ve ona: 'Ey Allâh'ın Resûlü, annemi İslâm'a dâvet ettim. Fakat o senin hakkında hoşuma gitmeyen şeyler söyledi. Annemin hidâyete ermesi için duâ buyurun' deyince Peygamberimiz (s.a.v.), 'Allâh'ım! Ebû Hüreyre'nin annesine hidâyet nasîb eyle.' diye duâ etti.
Sevinerek dışarı çıktım. Eve varıp kapıya yaklaşınca, baktım kapı kapalı. Annem, ayak seslerimi duymuştu. "Ebû Hüreyre, yerinde dur." dedi. Suyun sesini işitiyordum. Gusletti ve biraz sonra annem elbisesini giymiş, başını da acele ile örtmüş olarak kapıyı açti ve "Eşhedü en lâ ilâhe illalâh ve eşhedü enne Muhammeden abdûhû ve resûlühû" dedi. Mânâsı: Şehâdet ederim ki Allah'tan başka ilâh yoktur ve yine şehâdet ederim ki Muhammed (s.a.v.), Allâh'ın kulu ve resûlüdür.
Koşarak Peygamberimiz'in yanına vardım. Daha önce kederimden ağladığım gibi şimdi de sevincimden ağlıyordum. "Müjde, Yâ Resûlullah!, Allâhü Teâlâ duânı kabûl etti; Ebû Hüreyre'nin annesini İslâm'a hidâyet buyurdu:" dedim.
Sonra, "Yâ Rasûlallah, Allâh'a duâ etseniz de, beni ve annemi, erkek-kadın bütün mü'minlere sevdirse:" ricâsında bulundum: O da: "İlaâhî! Bu kulcağızını ve anasını bütün mü'minlere sevdir." diye duâ buyurdu. İşte, bunun için adımı duyan erkek-kadın her mü'min bizi sever."
Kaynak: Fazilet Takvimi / 25 Ocak 2011 Salı - 21 Safer 1432
*************************************************************************************
BİR HADİS-İ ŞERİF
"Kendisine her bakımdan güvenilen ve doğruluktan ayrılmayan tüccâr, (kıyâmet günü) peygamberler, sıddîklar ve şehidlerle berâberdir."
Kaynak: Hadîs-i Şerif, Sünen-i Tirmizî
*************************************************************************************
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder