İMÂM-I ŞAFİÎ'DEN (R.H.) HİKMETLER

İMÂM-I ŞAFİÎ'DEN (R.H.) HİKMETLER

Ebû Abdullah Muhammed İbn-i İdrîs (r.h.), İslâm âle-minin kendisi ile övündüğü pek büyük bir müctehiddir. Dört hak mezhebden, Şafiî mezhebinin kurucusudur. Büyük dedesi Şafiî (r.a.) gençliğinde Resulü Ekrem (s.a.v.)'in sahabesinden olmakla şereflenmiştir. Onun babası Sâib de (r.a.) Bedir gazvesinde İslâmiyet'i kabul etmiş muhterem bir sahabîdir. Annesi, Hz. Hüseyin (r.a.) Efendimiz'in torunu Abdullah'ın kızı Fâtıma'dır.

İmam Şafiî Hazretleri, hicri 150 târihinde doğmuş, 204 senesinde Mısır'da vefât etmiştir. Mübarek kabri daimî ziyâretgâhtır. (Rahmetullâhi aleyh)

İmam Şafiî buyurdular:

* Dünyâ ve âhiretin hayrı beş şeydedir:

1- Nefis zenginliği,

2- İnsanlardan ezayı gidermek,

3- Helâl kazanç,

4- Haya ve Allâh korkusu ile giyilen ve Allâh'ın izni ile maddî, manevî ayıbdan, fenalıktan, zarardan ve helak­ten koruyacak takvaya bürünmek

5- Her hâlde (her yerde ve her zaman) Allâhü Teâlâ'ya tevekkül etmek.

* Kim Allâhü Teâlâ'nın kalbini şerh edip nûrlandırmasını severse, faydasız söz söylemeyi ve günah işlemeyi terk etsin, isyandan sakınsın ve kendisi ile Rabbi ara­sında gizli bir amel hazînesi olursa Allâhü Teâlâ onu başka şeylerden alıkoyacak bir ilim verir.

* Lüzumsuz ve faydasız söz söyleme. Zîrâ söylediğin söz sana sâhib olur, artık sen ona sâhib olamazsın.

* Bütün gayretinle insanları razı etmeye çalışsan yine edemezsin. Öyle ise niyetini ve amelini ihlâslı (Allâh için) yap.

* Muhakkak gözün görmekte nasıl bir hududu varsa aklın da (idrakte anlamada) öyle bir hududu vardır.