MEVLÂNÂ VE MESNEVÎ'Sİ Hayatini. "Hamdim, piştim, yandim" cümlesiyle özetleyen Mevlânâ'nin en önemli eseri Mesnevî'dir. Dünyanin önde gelen şair ve düşünürlerinden biri olan Mevlânâ'nin her eseri klâsiklerimiz arasindadir.
Tasavvuf edebiyatimizin başlica kaynaklari arasinda bulunan Mesnevi, ayet ve hadislerden alinan ilhamla yazilmiş hikâyeleriyle son derece kiymetli nasihatler icermektedir.
1259-61 arasinda yazilmaya başlanan Mesnevî, 1264-68 arasinda tamamlanmiştir. Düşüncelerini, birbirine eklenmiş hikâyelerle anlatan Mevlânâ, Mesnevî'yi, olgunlaşma yolunda istekli olanlari bilgilendirmek icin yazmiştir.
Dünya hayatina tapmayi, Allah'tan gafil olmak şeklinde tanimlayan Mevlânâ, tasavvuf anlayişini hayatin ve insanin gercekleri üzerine kurmuştur. "Suyun geminin icinde olmasi geminin helâkidir. Geminin altindaki suysa geminin yürümesine yardimcidir", diyerek hayat karşisinda eskimeyen bir yapi elde etmiştir.
Allah'a erişmeyi gercek şahlik sayan Mevlânâ, Allah aşkinda yok olmak suretiyle gercek varlik makamina erişilebilecegini düşüncesinin merkezine yerleştirmiştir.
Mevlânâ'nin tasavvuf anlayişinda yaratilişin, hayatin anlami aşktir. Allah'tan başkasina aşik olmak gecici bir hevestir. "Kimin aşka meyli yoksa o kanatsiz bir kuş gibidir."
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder